Ik&mijn Allstars

Terwijl ik naar boven loop om me aan te kleden, bedenk ik opeens dat ik vandaag zin heb in iets anders. Andere schoenen om precies te zijn, dus haal ik van achter m'n bed een paar platte, zwarte laklaarsjes tevoorschijn. 'Nou, zit misschien een beetje strak, maar staat wel leuk geloof ik..' denk ik, totdat ik de rechterschoen pak; de rits is kapot. Ik trek de andere helft weer uit en zet ze terug op het plekje achter mijn bed, waarna ik mijn Allstars pak. Ik heb ze al meer dan een jaar niet aangehad, want vreemd genoeg zitten deze ultieme basicgympen niet lekker bij mij. Om de één of andere reden wordt mijn linker kleine teen altijd platgedrukt als ik ze aan heb, dus veel verwachtte ik niet van mijn poging. 'Het zou wel erg raar zijn als ze plotseling als gegoten zouden zitten' dacht ik, maar toch deed ik ze aan. Ze zaten inderdaad prima, behalve dan die kleine teen. Ik liep ermee naar de  spiegel op de gang; het ging best, maar ik was zo bang dat ik over een paar uur wel anders zou piepen. Maar ik kon ze niet zomaar uitdoen, ook al leken mijn voeten er echt enorm in, ook al kon ik gewoon mijn laarzen of mijn Asics aantrekken, ik moest ze nog even aanhouden. Toen herinnerde ik me iets; zo'n 1,5 jaar geleden deed ik altijd een soort van rare ronde sponsjes, volgens mij zijn het eigenlijk likdoornpleisters, op mijn teen, en dat hielp meestal wel. Uit een mandje in mijn kast haalde ik het doosje, en haalde er zo'n ding uit. Het hielp. Mijn Allstars zaten weer min of meer goed. Ik keek nog even in de spiegel, en liep naar beneden. Op de trap stonden mijn Asics. Maar ik liep door, op mijn Allstars.

And they're back!