Opstaan, aankleden & naar school maar weer..

Vandaag is het de eerste dag na de herfstvakantie. Toen ik eenmaal uit bed was gekomen, moest ik maar eens wat kleren bij elkaar gaan sprokkelen. We waren bijna een week weggeweest, dus er waren niet al te veel schone kleren. Gelukkig had ik in Den Bosch een nieuw vestje gekocht, dus dat was weer een zorg minder. Het punt was alleen dat ik het labeltje er af moest knippen. Eerst haalde ik een klein schaartje uit mijn manicuresetje, maar dat kwam niet door het touwtje heen. Toen rende ik naar de badkamer om daar de grote schaar te pakken; daarmee lukte het wel. Helaas stond ik toen nog steeds half in mijn pyjama, en het was alweer kwart over acht geweest, en ik moet om half negen beneden zijn als ik niet te laat wil komen. Opschieten dan maar; snel spring ik in mijn spijkerbroek en trek in het vestje over m'n hoofd. Daarna begin ik me als een gek op te maken; om drie voor half negen roept mijn moeder naar boven. Dat ik nu moet komen. Ik probeer om mijn nieuwe muts en handschoenen van de tafel mee te grissen, maar wat ik in mijn hand heb blijkt een t-shirt te zijn, dus laat ik het snel los en loop ik naar beneden, waar ik snel ontbijt en snel mijn tas inpak. Dus had ik nog even tijd om naar boven te gaan zodat ik mijn handschoenen, muts én mijn 2 nieuwe pennen kan pakken.
Eenmaal op school gaat het ook meteen lekker; vreemd genoeg heb ik al de hele tijd het idee dat ik in een andere gang zit dan waar ik hoor te zitten. Even vraag ik me af waar iedereen toch blijft, en dan bedenk ik me dat ik hier helemaal niet moet zijn. Gelukkig is die 'foute' gang populair voor het ophangen van jassen.
Het uur daarna heb ik geschiedenis; terwijl ik met mijn lipstick-pen het huiswerk in m'n agenda schrijf, kijkt mijn buurvrouw toe. 'Dit ziet er érg droog uit, hè?' vraag ik haar. 'Ja, inderdaad.' zegt ze terug. Mooizo, denk ik, en ik schrijf lekker door.