dinsdag 14 februari 2012

Een cake en een outfit

Allereerst: Fijne Valentijnsdag allemaal! En voor iedereen die er, zoals ik, niet speciaal iets aan doet vanwege gebrek aan een (potentiële) relatie: vrolijke dinsdag!
Maar omdat er helemaal niets aan doen mij net iets te saai was, heb ik dit weekend wél een hartvormige cake gebakken:

Hij komt uit een awesome cakevorm van de Ikea, maar iets soortgelijks hebben ze ook bij de Hema (die ik eerst had, maar toen aan L. heb weggegeven, onder andere om deze cake te bakken)

De cake is gemaakt volgens dit recept, maar dan heb ik door de helft van het beslag cacaopoeder gedaan.
Ik heb hem vandaag op school trouwens uitgedeeld aan wat mensen op school in het kader van we-hebben-geen-(potentiële)-relatie-maar-we-willen-toch-iets-leuks-doen, en dat was in mijn geval dus een cake bakken en in hun geval een cake eten.

Ook besloot ik om in het Valentijnsdagkader (en omdat de sneeuw nu allemaal weg is) een roze jurkje aan te trekken:

(de foto's zijn op zijn zachtst gezegd niet erg spectaculair geworden met dank aan het gebrek aan zonlicht om kwart voor 5, en oké, eigenlijk gedurende de hele dag)


Het jurkje komt uit Italië, maar mocht je het ooit tegenkomen: het merk heet Moyto. Het vestje is van de Zilch, rokje eronder is een basic zwart rokje van de H&M, en laarsjes zijn van de Dolcis.


Ook droeg ik mijn Accessorize 'wereldreisarmband', zoals ik hem noem.


En mijn sterrenbeeldketting. Ik geloof niet dat ik daar ooit over geschreven heb, maar die heb ik voor Sinterklaas gekregen en draag ik sindsdien echt elke dag, dus ehh, ook vandaag.


dinsdag 7 februari 2012

Dingen die ik altijd al heb willen doen

Iedereen heeft zo wel z'n toekomstdromen, niet? Ook ik heb er een aantal, die ik maar eens voor mezelf en voor jullie op een rijtje ga zetten. En dan bedoel ik ook echt wel zo ongeveer alles, óók de meest onwaarschijnlijke dingen..

-Een wereldreis maken
-Hollywoodcliché-quotes uitspreken: 'No, we're the good guys!' 'Follow that car!' 'Oops, I think we've got company..', je kent ze wel.
-Hollywoodclichés beleven- Door New York rennen met een beker Starbucks in de hand om een gele taxi aan te houden, in een heuse street fight terechtkomen en dan in een doodlopend steegje terechtkomen maar gelukkig constateren dat niemand goed met een pistool overweg kan behalve ik, en nog veeel meer dingen waar ik nu opeens niet op kan komen, maar goed, kijk een film, herken de clichés en je weet wat ik bedoel.
-Sowieso naar New York gaan.
-Een eigen huis kopen (of huren, ook goed) en epic inrichten.
-Op een badass vechtsport gaan, een nepleren broek en motorlaarzen aantrekken en me ontzettend awesome voelen. Kan trouwens handig gecombineerd worden met sommige Hollywoodclichés.
-Met een groep vrienden/random aardige mensen de hele dag doorbrengen in een andere stad en de hele tijd random dingen doen die nergens op slaan en tegelijkertijd heel leuk zijn, als je snapt wat ik bedoel.
-Iets ontdekken;  het 119e element, genaamd 'Stellarium' naar de ontdekster, de 'Stelliosaurus', een 'nieuw' land of eiland, een nieuwe planeet.. Of meer in mijn straatje, een nieuwe oude beschaving ergens in Zuid-Amerika.
-Op een motor een roadtrip door de VS maken.
-Een ruimtereis maken, en dan het liefst op de Star Wars manier: genoeg gedaan op deze planeet, je ruimtevliegtuig in springen en weer naar de volgende vliegen. Aww yeah.
-Een feest bijwonen (niet geven, hah, denk aan al het opruimwerk..) dat gewoon ontzettend uit de hand loopt, maar op een goede manier- mensen blijven zomaar slapen, je wordt wakker met een plastic Vikinghelm op, je ontmoet je nieuwe BFF's (al is het maar voor één avond) en je speelt SingStar/ zo'n dansspel terwijl je half dronken bent...
-Helpen bij het oplossen van een moordzaak
-Paard leren rijden, en dan te paard een coole reis maken.
-Een boek schrijven en publiceren.
-In een film spelen (het liefst een avonturenfilm, met een beetje geluk krijg ik een leuk kostuum aan en mag ik mensen zogenaamd aanvallen. Nee hoor, ik ben niet echt gewelddadig.)
-Een tijdreis maken. Al de dingen die ik in de toekomst en het verleden zou doen zal ik hier maar even onbesproken laten, want ha, daar kan ik blogs over volschrijven..

They see me shootin'...

donderdag 2 februari 2012

It's been a long time since I came around

Sommigen hebben misschien op deze dag gewacht, anderen mogelijk niet. We wisten niet of we dit ooit zouden meemaken. Het leek haast onmogelijk te zijn dat dit moment ooit nog zou komen. Want serieus, na al die tijd? Nee, echt logisch zou het niet zijn.
En toch is het nu écht winter geworden.
Ik draag been- en handwarmers, een legging onver mijn spijkerbroek en 2 t-shirts en vesten over elkaar, en nog belangrijker: de verwarming op school staat aan! Volgens mij hebben ze echt een soort van 'als-de-temperatuur-onder-de-nul-graden-zakt-doen-we-de-verwarming-aan'-beleid ofzo, want waar ik vorige week met veel genadiger temperaturen nog stond te rillen en ik wanhopig de verwarmingen aan het betasten was, vind ik de temperatuur nu eigenlijk wel vrij geschikt- maar goed, al die lagen kleding zijn natuurlijk ook niet voor niets.
Dit is trouwens ook de dag dat ik voor het eerst in, naar mijn onnauwkeurige schatting, het Cenozoïcum ongeveer een maand weer iets op mijn blog zet. Misschien dacht je dat trouwens al toen je het begin van deze post las, maar misschien ook wel niet. Ik weet niet precies waarom mijn laatste bericht zo lang geleden was, de laatste tijd ben ik minder snel tevreden met dingen die gebeuren, en daarom, ehh, duurt het zo lang dat ik op een gegeven moment maar even een ingreep moet doen in de vorm van een niet heel uitgebreid stukje. Ik kan jullie helaas niet beloven dat ik nu weer regelmatiger zal updaten, maar hopelijk kan ik iets van mijn luiheid/inspiratieloosheid laten varen om wat vaker iets te schrijven, want uiteraard wil ik het bloggen nog lang niet opgeven, ik wil op z'n minst de dag meemaken dat ik 10 volgers heb :P Dus hopelijk horen jullie snel weer van me, en anders, dan, ehh.. Moeten de mensen die dit lezen en mij in reallife kennen me maar gewoon even achter mijn laptop vastbinden en me streng aankijken totdat ik iets doe.