Bows and Stars

Ik heb denk ik wel een van de drukste weekeinden gehad, of dat voelt in ieder geval zo. Het begon met vrijdagmiddag na ons laatste proefwerk, waarop ik met N. en M. had afgesproken. We hebben pizza gegeten, film gekeken en véél gepraat en gelachen. De volgende dag ging ik samen met J. en M. naar een dansvoorstelling van A. kijken, en daarna moest ik door naar het feestje van D. in Wassenaar- met de bus, en dus moest ik eerst van een school ergens aan de rand van Leiden naar mijn huis fietsen om een tas met slaapzak en pyjama op te halen, daarna doorfietsen naar het station en van daar een halfuur in de bus naar Wassenaar. Toevallig zat ik in de bus met iemand anders die ook naar D. op weg was, en dat was naast gezelliger dan alleen in de bus zitten ook wel handig aangezien de bus onze halte voorbijreed en ik in mijn eentje mogelijk niet snel terug was gekeerd. Nadat we eerst pizza hadden gegeten in een partytent gingen we een dropping doen (thank god wel met kaart), maar helaas ging het onderweg nogal donderen en kwam er om de zoveel minuten een bliksemschicht, waar wij nogal panisch van werden, maar uiteindelijk heeft onze groep toch gewonnen. We gingen ons ook heel cool en geheim-agent-achtig achter bomen verstoppen voor de andere groep, en ik had als enige geen compleet platte schoenen aan dus moest ik op mijn tenen rennen om te zorgen dat het ge-KLAKBOEM van mijn hakken ons niet zou verraden.
D's plan om te gaan kamperen in die partytent met zijn twaalven, en dat plan leek toen er allemaal regenwater naar binnen was gekomen in het water te lopen (hahahahaha), maar gelukkig kregen we alles weer droog en konden we veilig gaan slapen. Of nouja, eehm, veilig gaan liggen praten; tegen de tijd dat we gingen slapen werd het alweer bijna licht. Aan de ene kant ben ik nog nooit zo laat gaan slapen, aan de andere kant vind ik dat je zoiets ook gewoon een keertje moet meemaken, ik weet niet precies waarom maar het is gewoon één van die dingen die ze altijd in films doen en die gewoon algemeen bekend zijn, en nouja, kennelijk wil ik het dan ook doen ofzo.
Inmiddels ben ik dus weer veilig thuis, en ik heb door mijn vrij drukke dag gisteren echt het gevoel dat vrijdag weken verwijderd is ofzo, ik denk telkens met angstbeelden aan hoeveel ongelezen e-mails ik wel niet zal hebben (nee, ik ben niet zo populair dat ik elke dag honderden leuke mailtjes krijg, ik heb het nu over de Hema-nieuwsbrief en allerlei onzinnige Facebook-mededelingen), en dan bedenk ik me weer dat het pas zondag is terwijl ik vrijdagmiddag of zaterdagochtend nog alles heb bekeken..