Een tragedie op zich

Een stukje over mijn klassieke avontuur van vanochtend, dus. Het hield vooral in dat ik naar andermans tragedies aan het kijken was, maar dat was eigenlijk best leuk vanwege de vele creatieve scripts die mijn vierdeklasgenoten in hun stukken hadden verwerkt. En toen wij als laatste aan de beurt waren, ging het er vooral om dat ik in een veel te lang tafelkleed stond (omdat het zo lang was stond ik er eigenlijk eerder op dan in, maar goed) waar mijn moderne schoeisel nog net onder vandaan kwam, zoals bij alle andere mensen eigenlijk. Verder hebben we tot grote ergernis van sommige andere vierdeklassers het lied 'Baby' van Justin Bieber moeten zingen, maar dan met een eigen variatie over onze hoofdpersoon- en ja, ik moest lachen terwijl we met het refrein bezig waren. Erg serieus was deze ochtend dan ook niet te noemen, maar daardoor eigenlijk ook des te leuker. En toen het hele gedoe voorbij was, hadden we opeens nog vier uur les, waaronder mijn laatste aardrijkskundeles. En nu zijn we gelukkig allemaal vier dagen vrij, zodat we.. kunnen leren voor de aankomende proefwerkweek. Al een hele tragedie op zich, eigenlijk.