Damn it

Op dit moment raast er een soort van tornado door Leiden. Oké, dat is misschien een beetje overdreven, maar hallo, de lantarenpaal schudt heen en weer! En zelfs binnen hoor je continu *WOESJ WOESJ* van buiten komen. Ach ja, waarom ook niet, het is toch al kwart voor vijf op maandag. En maandag werkt gewoon niet voor mij. Op dinsdag zal ik altijd huiswerk hebben, terwijl ik op maandag nooit tijd heb. Of nouja, ik heb best tijd, maar door sporten 2 uur minder dan normaal,  en het achtste uur werkt ook niet mee. Terwijl ik op de fiets zit en hard mijn best doe om er op te blijven zitten, neem ik me voor om écht meteen aan het werk te gaan (nee oké, een kwartiertje iets drinken kan wel, maar daarna ECHT) maar zodra ik thuis kom heb ik het opeens helemaal gehad met school. Ik wíl helemaal niet werken, bleh! Eerst maar eens even (lees: minstens anderhalf uur) chillen. Achter de computer. En iedereen die wel eens achter de computer plaatsneemt en daarbij internet opstart, kent mijn probleem denk ik wel: je moet verderklikken. En dat zeker als je je verveelt/als je je taken probeert uit te stellen. Facebook gecheckt? Neh, het kán toch niet zijn dat er maar 2 statusupdates zijn gepost? Dan maar even 10x op F5 drukken zodat de nieuwe berichtjes binnenstromen. En als dat ook niet werkt kun je even gaan mailen, je rooster voor morgen checken op uitvallende docenten of random internetten of weet ik veel wat, en als dát niet werkt kun je nog altijd onzinnige quizzen op MSN-today of Facebook gaan doen. Of gaan bloggen, zoals ik nu aan het doen ben. En daarom eindig ik dus elke maandag met het maken van mijn huiswerk om 9 uur 's avonds, gekleed in sportkleding, met warrig haar en op de achtergrond geluiden van een tv-programma dat ik eigenlijk had willen zien. Damn it.