Ik had me voorgenomen om vandaag een vrolijk stukje te schrijven over hoe blij ik wel niet ben dat het mooi weer wordt, maarja, dan zit je opeens op de fiets en gaat het keihard regenen. In je Allstars nog wel,waarschijnlijk de meest waterdoorlatende schoenen die ooit zijn gemaakt. Verder draag je een leren jasje, zonder capuchon, maar met hippe wollen kraag die waarschijnlijk iets minder goed tegen de regen bestand is dan het plastic nepbont aan je plastic winterjas. Vervolgens voel je hoe je haar slap langs je gezicht begint te hangen en zie je dat je spijkerbroek een egale donkerblauwe kleur krijgt en aanvoelt alsof hij twee maten te klein is. Als je ongeveer vijf minuten onderweg bent, begin je door te krijgen dat je haast in een laag water staat, en heb je het gevoel alsof je zojuist in de gracht bent gevallen.
Goed, tot zover mijn middag. En ohja, ik moest dus én van de gymzaal (ene kant van de stad) naar school (andere kant van de stad) fietsen, en van school weer naar huis (niet aan de andere kant van de stad, maar ver genoeg om toch vervelend te worden). En dan schijnt er ook nog een soort van duister complot te zijn dat ervoor zorgt dat ik wél kletsnat wordt, maar de gymles toch niet mis (in tegenstelling tot de mensen die na de regenbui les hadden). Heerlijk.
Ik zat vandaag ook op de fiets in de regen met Allstars en een tekrapvoelende jeans aan. :D
BeantwoordenVerwijderenMaar positief blijven: het was een vroege lenteregen :D